Erbo-di-mousco
Epipactis helleborine subsp. tremolsii
Orchidaceae
Nom en français : Épipactis de Tremols.
Descripcioun :Aquesto meno d'erbo-di-mousco trachis dins li relarg secarous e caud (adré), ounte èi coumuno memo s'èi pas toujour determinado. Se destrìo dóu tipe bonodi, en mai dóu mitan, si gròssi fueio larjo, sarrado, oundado e plegado en cournet (fotò).
Usanço :Lis erbo-di-mousco podon servi à sougna li plago e à neteja (detergènto).
Port : Grando erbo
Taio : 30 à 100 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Epipactis
Famiho : Orchidaceae
Ordre : Asparagales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 1,5 à 2cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Mai à jun
Liò : Relarg à jóuinis aubret
- Pinedo
- Tepiero seco
- Garrigo
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Estenoumediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Epipactis helleborine subsp. tremolsii (Pau) E.Klein, 1979
Amarun-frisa
Lathyrus aphaca
Fabaceae Leguminosae
Autre noum : Miraiolo.
Noms en français : Gesse aphaca, Gesse sans feuilles.
Descripcioun :L'amarun-frisa es uno jaisso de l'an que se recounèis eisadamen emé sis estipulo que dounon d'èr à de fueio óupousado que porton uno vediho. La flour, jauno, es en generau souleto, pourtado pèr un pecou de 2 à 6 cm.
Usanço :Fai un bon fourrage pèr li bèsti. Ramentan qu'èi pas counseia de manja li grano, que soun empouisounanto e dounon uno malautié néuroulougico, lou latirisme (presènci d'ODAP).
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : ges
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Lathyrus
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Champ
- Roucaio
- Colo
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Lathyrus aphaca L., 1753